Πόση απόσταση διανύει μια αγκαλιά;

*μουσική παρακαλώ

η απόσταση μεταξύ γης και αέρα λες πως είναι μηδέν
εγώ λέω πως αλλάζει συνεχώς

μια μικραίνει
μια μεγαλώνει

εσύ η γη

εγώ ο αέρας
μια πάνω μια κάτω
και το σημείο επαφής σταθερό
ή προσπαθεί να παραμείνει σταθερό

να κλαίμε για τα καινούρια που έρχονται

να τα κυνηγάμε
να κλαίμε και για όσα χάνουμε

χθες ρωτούσα τους ανθρώπους
αν πιστεύουν πως λειτουργούν οι σχέσεις από απόσταση
οι περισσότεροι λέγαν πως όχι
άλλοι πως ναι αρκεί να υπάρχει επαφή
τους ρωτούσα ποιος είναι ο σημαντικότερος λόγος
που έχουν διανύσει μια απόσταση
άλλος για τσιγάρα

άλλος για φαγητό
άλλος για να καλύψει μια ανάγκη
οι περισσότεροι όμως για έναν έρωτα

θέλει δύναμη και πίστη για να καταφέρεις να διανύσεις μία απόσταση
θέλει να κρατάς το χέρι του εαυτού σου από τη μία

και το χέρι των αγαπημένων σου από την άλλη
θέλει να πιστέψεις στο εαυτό σου

αυτή την απόσταση διανύω τώρα

χθες έμαθα πως η μύτη μου είναι 5 εκατοστά

Please mind the distance

Πως μετράς την απόσταση;
Σε χιλιόμετρα,
παλάμες,
αναπνοές,
χάδια,
ηλεκτρόνια,
έτη,
ταχύτητα,
κενό,
απώλεια;

...
Σε *χαμένες στιγμές;

future

πολλά στοπ
πολλά πρέπει
πολλά μην

πολλά δήθεν
πολύ φρένο
πολλά όρια
πολλή πίεση

λίγος αέρας

γκάζι μόνο

και μια μεγάλη βουτιά

seasons are changing*

2014

    time

ένα ηλεκτρόνιο απόσταση

Είναι εκείνες οι ημέρες που ξεκινάνε μωβ και καταλήγουν κουρτίνες βαριές, είναι το Ντητρόιτ όπως το φαντάστηκες, σκουριασμένα σύννεφα και μόνιμο απόγευμα αλλά είναι πρωί κι είσαι στο δρόμο για το σπίτι και το χαλάκι στη πόρτα γράφει “σ’ αγαπάω” Είναι εκείνες οι ημέρες που ανεβαίνεις κάπου πέντε μέτρα στον αέρα και βλέπεις το αγόρι και το κορίτσι να κοιτάζονται να μοιράζονται ένα ηλεκτρόνιο απόσταση και το Σάββατο γίνεται Κυριακή καθώς συμπυκνώνονται χίλια Tesla σ’ ένα φιλί Επειδή είναι εκείνες οι ημέρες που ξημερώνουν πριν κοιμηθείς, είναι νωρίς κι άντε να κλείσεις τώρα μάτι, χαζεύεις ένα ξημέρωμα που σου ανήκει όσο σου ανήκει κι εκείνο το κορίτσι και είναι λίγο να είσαι μόνο μια φορά σχεδόν τριάντα αλλά ευτυχώς τίποτα δε κρατάει για πάντα

text mano // photo k 

simple maths

εξισώσεις // μαγεία // ομορφιά

όλα όσα χρειάζομαι

πήγαμε στο βιβλιοπωλείο να πάρουμε το ίδιο βιβλίο. να το διαβάσουμε μαζί.

//photos k

μαρσ

Όταν η ρόδα κολλάει στη λάσπη όσο κι αν μαρσάρεις το μόνο που θα καταφέρεις είναι άσκοπες στροφές. Βοήθεια χρειάζεται. Ένα πάτημα για να γύρει λίγο πάνω του και να προχωρήσει. Έπειτα ο δρόμος είναι πάλι καθαρός. Μέχρι την επόμενη λακούβα με λάσπες.

Αλλά μέχρι τότε έχουμε καιρό. Και δρόμο.

//photo k

φιλιά χωρίς

"Ένας που ήξερα φιλούσε σα να φοβόταν μη χάσει το λεωφορείο κι ένας που ήθελα να ξέρω, σαν το άθροισμα των αριθμών της ημερομηνίας της άλωσης της Κωνσταντινούπολης - τα φιλιά του έγραφαν ιστορία, δηλαδή."

Χιλιάδες μοιρασμένα μα πόσα άραγε μένουν να θυμάσαι;

// *text photo1. k

F for Kat

11520 ώρες. Τόσες ώρες υπολογίζω πως σε είδα συνολικά ως τώρα. Οι άνθρωποι που καταφέρνουν να βρουν ισορροπία στην καθημερινότητα, στις τόσες ώρες, σημαίνει πως έχουν χημεία. Σημαίνει πως αλληλοσυμπληρώνονται. Τώρα που γράφω αυτά τα λόγια σε κοιτάω. Δακρύζω λίγο αλλά κρύβομαι μη με ανακαλύψεις. Είσαι κοντά μου. Δεν ξέρεις πως σου γράφω. Δεν έχω κάτσει πλάι σε άλλον τόσες ώρες νομίζω, με αυτή τη συνέπεια. Ένα μικρό ευχαριστώ για όσα με έμαθες, για τις φορές που ανησύχησες για μένα -κάποιες και πιο πολύ από μένα-, για τις στιγμές που έβλεπα στο βλέμμα σου την συμπαράσταση και την κατανόηση. Για τις στιγμές που με κάλυψες και ήσουν αρωγός στις τρέλες μου, χωρίς διαπραγμάτευση, απλά με ύφος "προχώρα και φυλάω τα νώτα σου". Θέλω να είσαι βράχος, να πιστέψεις -επιτέλους- στις ικανότητές σου, να προχωράς με το κεφάλι ψηλά, χωρίς συμβιβασμούς και μεγάλες υποχωρήσεις και να αναζητήσεις τη δική σου προσωπική ευτυχία. Ξεκίνα να χορεύεις! Σ' αγαπώ πολύ.

// photo2. k