Λαστ άουερς μπιφόρ 2010

Τελευταίες ώρες πριν την αναχώρηση του ταλαιπωρημένου και κουρασμένου 2009. Με βαριά κουρασμένη καρδιά το αποχαιρετάμε μάλλον πολλοί από μας. Ο περισσότεροι μάλιστα προδιατεθειμένοι για ένα ήδη κουρασμένο 2010...

Το τελευταίο απόγευμα αυτής της χρονιάς, μια βόλτα στη θάλασσα, τα τσιπουράκια και η σωστή παρέα μου δίνουν απαντήσεις...

Μου υπενθυμίζει να ζούμε πλάι στους ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν χωρίς πολλά φτιασιδώματα και προϋποθέσεις, να δράττουμε κάθε μικρή ευκαιρία απόδρασης και παρόρμησης, να ρουφάμε κάθε στιγμή, να αφηνόμαστε σ' αυτήν γιατί δεν ξέρουμε ποτέ τι θα μας αποκαλύψει, να προσπαθούμε όσο πιο δύσκολο κι αν γίνεται να έχουμε πάντα θετική άποψη και μετάφραση των πραγμάτων, να μη βαρυγκομάμε με τα όσα δύσκολα μας τυχαίνουν, να μη μεγαλοποιούμε τα μικρά εμπόδια που συναντάμε -γιατί είναι βέβαιο πως υπάρχουν μεγαλύτερα-, να μην είμαστε αχάριστοι με όσα μας χαρίζονται, να μη θεωρούμε τους ανθρώπους που μας αγαπούν δεδομένους, να προχώράμε βαθύτερα τις σχέσεις μας, να βοηθάμε και να δεχόμαστε βοήθεια αβίαστα, να μοιραζόμαστε, να μην κλεινόμαστε στον εαυτό μας -γιατί η φύση μας είναι τέτοια που, στον πόλεμο με τον εαυτό μας, πάντα χαμένοι θα βγαίνουμε χωρίς τους γύρω μας-, να προσπαθούμε να τα βρούμε με τα μέσα μας για να μπορέσουμε να παλέψουμε με τα έξω μας, να μην παραιτούμαστε, να μην αφηνόμαστε στα καθορισμένα κουτάκια που μας έχουν λανσάρει, να αγωνιζόμαστε, να είμαστε αυτοί που θέλουμε εμείς να είμαστε, να ζούμε όσο μπορούμε σύμφωνα με αυτά που έχουμε φανταστεί...

Το παιδάκι της φωτογραφίας εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά στο φακό μου, κάνοντάς με να ζήσω την τελευταία (θαρρώ) ποιητική στιγμή του 2009. Πετάω μαζί του βότσαλα στη θάλασσα. Πετάω αυτά που θέλω να πάρει μαζί του φεύγοντας το 2009 και κρατάω την αισιοδοξία μου για την καινούρια χρονιά με ένα χαμόγελο αληθινό...

και τα μοιράζομαι όλα αυτά με την αθέατη παρέα που με βοήθησε να έρθω λίγο πιο κοντά σ' εμένα τη χρονιά που πέρασε...

Ευτυχισμένες στιγμές το 2010 με ψυχική και σωματική υγεία!

Να χαμογελάμε ρε παιδιά και να μη θάβουμε την παιδική ψυχή μας!!!

:)

do the thing that you always wanted to...

don' t think, just do!

// photos k

Μ' ένα σμπάρο 2 τριγώνια!

Από πού θα πάρετε τα δώρα σας φέτος; Μην προβληματίζεστε! Έκανα έρευνα και παραθέτω πληροφορίες για εξαιρετικό bazaar!

H Ατραπός, μονάδα εφήβων και νέων του ΟΚΑΝΑ, διοργανώνει bazaar με χριστουγεννιάτικες -και όχι μόνο- κατασκευές από νέους που βρίσκονται στην απεξάρτηση. Είδα ιδίοις όμασι πέρυσι κατασκευές και έπαθα πλάκα! Αξίζουν πραγματικά! Κάντε μια βόλτα το Σαββατοκύριακο... έτσι για να μπείτε στο πνεύμα των Χριστουγέννων! ;)

Παρασκευή 18/12/09 - Κυριακή 20/12/09

11.00 - 19.00

Βαρβάκη 9

Γκύζι

+ τιμές για όλα τα βαλάντια!

ΚΡΙΣΕΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ Β/ΒΑΘΜΙΑΣ Α' ΑΘΗΝΑΣ ΜΕΡΟΣ Β'

Μιά ελάχιστη προσπάθεια συμπαράστασης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων των παιδιών

απο το ιστολόγιο της Νέλλης

ΚΡΙΣΕΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ Β/ΒΑΘΜΙΑΣ Α' ΑΘΗΝΑΣ
ΜΕΡΟΣ Β'
Προς την Υπουργό Παιδείας δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Κυρία Άννα Διαμαντοπούλου
Προς τον Περιφερειακό Διευθυντή Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής
Κύριο Παρασκευά Γιαλούρη
Προς την Διευθύντρια του Α' ΠΥΣΔΕ Αττικής
Κυρία Πολυξένη Ζαβού-Ράδου
Προς όλα τα μέλη του ΠΥΣΔΕ
Προς όλους τους Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες των Καθηγητών
Προς όλους τους Εκπαιδευτικούς
Προς όλους τους Γονείς
Προς όλους τους Μαθητές
Προς κάθε ενδιαφερόμενο
Έχω την χαρά και την τιμή να είμαι Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Γυμν. Ν. Φιλαδέλφειας.
Παίρνω το θάρρος να σας γράψω ζητώντας τη βοήθειά σας για ένα θέμα, που μας καίει όλους πολύ, τις κρίσεις των διευθυντών.
Στο καταταλαιπωρημένο σχολείο μας που υπέφερε από δεινά τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία είχαμε την τύχη, μετά τις κρίσεις του 2007, να έρθει μια Διευθύντρια, η κυρία Μαρία Χατζηιωάννου, που κατάφερε το ακατόρθωτο: Από αχούρι, με μορφή εγκαταλελειμμένου, ξεχαρβαλωμένου αναμορφωτηρίου να το μετατρέψει σε σχολείο- αγκαλιά για όλα τα παιδιά.
Το σχολείο μας δεν είχε τίποτα σωστό. Ηταν όλα ξεχαρβαλωμένα, δεν παρείχε ούτε τα στοιχειώδη και επιπλέον λειτουργούσε και υπό ένα καθεστώς τρομοκρατίας και χαφιεδισμού. Τα παιδιά έκαναν συνεχώς καταλήψεις διεκδικώντας τα αυτονόητα. Μέχρι και το βάψιμο των αιθουσών το κάναμε οι γονείς κάποιες Κυριακές.
Και ήρθε αυτή η γυναίκα και έβαλε τάξη σε όλα, μα κυρίως έβαλε αγάπη.
Και το σχολείο μας έγινε αυτό, που έπρεπε να είναι τα σχολεία όλου του κόσμου.
Μια κυψέλη δημιουργίας και αγάπης.
Τέρμα τα προβλήματα, τέρμα η παραβατικότητα, τέρμα οι καταλήψεις.
Τα παιδιά ξεκίνησαν δράσεις και προγράμματα, που θα ζήλευε και το καλύτερο ιδιωτικό σχολείο.
Τα παιδιά αγάπησαν αυτήν, αγάπησαν τα μαθήματα, αγάπησαν το σχολείο τους σαν το σπίτι τους.
Το φροντίζουν. Το προσέχουν.
Και τώρα έρχεται το Α' ΠΥΣΔΕ, μ΄αυτήν την παράνομη, όπως διαβάζω, διαδικασία και τα ακυρώνει όλα.
Θέλει να μας πάρει την Διευθύντρια, παρόλο που η ίδια δήλωσε ότι δεν θέλει να μετακινηθεί, άλλωστε σε λίγο μπορεί να συνταξιοδοτηθεί, αν θέλει.
Και ερωτώ, μήπως τηρώντας τους τύπους χάνουμε την ουσία;
Ποιός ο ρόλος του εκπαιδευτικού;
Ποιός ο ρόλος του σχολείου;
Ποιός ο ρόλος όλων αυτών, που διορίζονται ή εκλέγονται για να καλύψουν θέσεις καίριες, όπως αυτές των ΠΥΣΔΕ;
Πώς τιμάται ένας επιτυχημένος Διευθυντής; Με το να τον αλλάζετε πόστο παρά τη θέλησή του;
Προσπάθησα να επικοινωνήσω με την Διευθύντρια του ΠΥΣΔΕ και τηλεφωνικά, να της εκφράσω την αγωνία μας και την επιθυμία μας, όμως αν και κατανοώ την έντασή της και τις πιέσεις που δέχεται πανταχόθεν, δεν μπορώ να κατανοήσω την αντίληψή της, πως "οι γονείς δεν έχουν κανένα λόγο για τα παιδιά τους και ουδείς αναντικατάστατος"!!!!
Πώς μπορεί κάποιος που ασχολείται με την εκπαίδευση, να γελοιοποιεί την αγωνία ενός γονιού, εκλεγμένου στη θέση του Προέδρου του ΔΣ του Συλλόγου μας κλείνοντάς του το τηλέφωνο;
Ουδείς αναντικατάστατος, μου είπε! Μα, είμαστε όλοι ίδιοι; Δεν υπάρχουν καλοί, καλύτεροι και χειρότεροι;
Η ίδια η διαδικασία των κρίσεων δεν το αποδεικνύει αυτό;
Και αν εμείς οι γονείς δεν έχουμε λόγο για το καλό των παιδιών μας, τότε ποιός έχει;
Το άρθρο 3 της χάρτας για τα δικαιώματα και τα καθήκοντα των γονέων της ευρωπαϊκής κοινότητας, ορίζει πως:
"ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΛΗΡΟΥΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ, ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΝ ΤΟΥΣ.
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΘΗΚΟΝ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΩΣ ΕΤΑΙΡΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ."
Και το άρθρο 8:
"ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΨΉ ΤΟΥΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΖΗΤΑΤΑΙ ΕΝΕΡΓΑ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ."
Και ναι, η Διευθύντριά μας είναι αναντικατάστατη!!!
Μα και όλα τα σχολεία θα αναστατωθούν με τις μετακινήσεις στη μέση της χρονιάς. Από τη μια η γρίπη, από την άλλη οι καταλήψεις, τώρα συμβαίνει και αυτό, τί θα πάρουν τα παιδιά από τη φετινή χρονιά; Γιατί δεν έγιναν οι κρίσεις το καλοκαίρι, που μας πέρασε ή γιατί δεν γίνονται το καλοκαίρι που θα έρθει;
Γιατί δεν ζητάτε εκ νέου δηλώσεις προτίμησης σχολείων;
Οι προτιμήσεις των υποψηφίων είναι φυσικό να έχουν αλλάξει σε αυτά τα δυο χρόνια. Γιατί έγινε καταμέτρηση μορίων χωρίς δηλώσεις; Και οι συνεντεύξεις τι νόημα είχαν;
Σας παρακαλώ λοιπόν θερμά, βοηθήστε μας να κρατήσουμε τη Διευθύντριά μας!
Μην αφήσετε να αναστατωθούν τόσα σχολειά στο μέσον της χρονιάς!
Αφουγκραστείτε τις αγωνίες των γονιών!
Τις επιθυμίες των παιδιών!
Αυτά είναι το μέλλον της Ελλάδας.
Πάρτε τα στα σοβαρά!
Ας μην χάνουμε την ουσία και ας δούμε το θέμα προς όφελος των παιδιών μας.
Με εκτίμηση
Η Πρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου Γονέων και Kηδεμόνων του 3ου Γυμν. Ν. Φιλαδέλφειας

Swap Not Shop @ Six D.O.G.S - Xmas Edition

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

15.00 - 21.00

Six D.O.G.S

Αβραμιώτου- Μοναστηράκι

Ελάτε να δώσουμε τα ρούχα μας και να φύγουμε με καινούρια άλλων!

Ανταλλάξτε άνθρωποι!!

Χ-mas bazaaaaaaaaar!!!

how we do it...

info

info2