k: Απριλίου 2010

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Just Swing!

Ένα από τα όνειρα που δεν παράτησα.

Από τα 15 στριφογύριζε στο μυαλό μου και...

συνέβη!

Wear your swing shoes honey!

The night is ours!

Σάββατο 1 Μαΐου του 2010

1st DGANGO FEST

100 χρόνια Django Reinhardt

Gagarin

Λιοσίων 203-205

παίζουν

χορεύουν

dj set

doors open at 20.00

ticket 12euro

more info

Μια ιδέα Reinhardt

+ κομμάτια που αγαπώ!

+info

See ya!

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Μην παρατάς τα όνειρά σου

μου θύμισε ένας φίλος...

ευτυχώς, δεν είχα τέτοιο σκοπό

χαμόγελο(πονηρό)

καλή εβδομάδα!

δυστυχώς δεν ξέρω σε ποιον ανήκει το σκίτσο

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Μικρές χαρές

Είναι από αυτά τα μικρά που τόσο μεγάλα είναι...

Μόλις έφτασε στο φούξια κουτί

του ηλεκτρονικού μου ταχυδρομείου...

Ακολουθήστε τις οδηγίες παρακαλώ.

Κλείστε τη μουσική δεξιά στο sound.

Δυναμώστε την ένταση του ήχου στον υπολογιστή σας.

Σας δίνω παρακάτω ένα link

για να μεταφερθείτε σε ένα μέρος αλλοιώτικο.

Αφού φορτώσει, μόλις εμφανιστεί μπροστά σας το "play",

πατήστε το και αρχίστε να μετακινείτε το ποντίκι...

Ιεροτελεστία, ε?

Δέστε τη ζώνη σας και πατήστε εδώ.

Συνάντησα πολλούς από εσάς εκεί...

(πω! πω! έχω γίνει πολύ μελοδραματική)

καληνύχτα

Να αφιερώσω αυτό το post στην Roadartist.

Περαστικά και ελπίζω να μπορεί να παίξει με το άλλο χέρι...

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

ήχος αυτοκινήτων. ταχύτητα μεγάλη. αυτό το σπίτι σ' αφήνει να ησυχάσεις μονάχα αν δεχτείς πως ζεις στη μεγαλούπολη. μέσα. χωμένη μέχρι τις αφέλειες στη μυρωδιά της πόλης. ψηφίδα στο παζλ του αστικού τοπίου. ίσως και πινελιά. ελεύθερη. με σχήμα ακαθόριστο. όχι δε θέλω σχήμα συγκεκριμένο. πινελιά να είμαι. με έντονο χρώμα. ροδί. ή μπλε. αυτό που τελευταία πολύ λατρεύω. πότε το μπλε και πότε το ροδί. πολυμορφική. πολλές μορφές. τελειώνοντας ένα βιβλίο σήμερα, με δυσκολία μεγάλη το αποχαιρέτισα. βιβλίο, αστικό κι αυτό. ταιριαστό με το αστικό σπίτι. μ' αρέσει να υπογραμμίζω. μολύβι πάντα. όχι καλά ξυσμένο. να μην πονάει το χαρτί. να το ακουμπάει γλυκά. να βλέπω ξανά όσα μ' αγγίζουν. όσα μιλάνε στην ψυχή μου. κι αυτό το κορίτσι... η κωνσταντίνα. μου 'φτιαξε κόσμους. και μπήκα και βγήκα. αλλού πολύ αλλού λίγο. ενώνω τα κομμάτια του δικού μου παζλ. δεν ξέρω την εικόνα. ξέρω μονάχα πως έχει ροδί και μπλε. αυτό το μπλε που λατρεύω τελευταία... ωραία να μη γνωρίζεις τι έρχεται...