My head is a jungle

καλοκαίρι είναι

τα χρώματα

 η στενή μου επαφή με το ημερολόγιο

 

 το δροσερό νερό

τα γραφικά σοκάκια στα νησιά

 οι καυτές σκιές στα καυτά πεζοδρόμια

το μπλε που δε χορταίνω

τα καυτερά κόκκινα 

το απέραντο γαλάζιο

 

οι γάτες που βλέπουν τους ανθρώπους να περνούν

 

τα πλοία που φεύγουν μακρυά

οι αφίσες στους δρόμους

 τα θερινά υπαίθρια σινεμά

το 2

 οι ρίγες

τα κορίτσια που ξενυχτούν μ'ενα μυστικό (ή και δυο)

οι γλάροι

 το τιρκουάζ

 

τα πλοία που φεύγουν και μας παίρνουν μαζί

 τα ακουστικά στ' αυτιά μου

*στο αφρόψαρο που κάνει το καλοκαίρι μου ταραχώδες // photos k

no signs no way no title

  she 

 
όταν μένεις ξανά μόνος, χρειάζεσαι χρόνο να αποκολληθείς από το ένα που είχες φτιάξει με τον άλλον. ο χρόνος είναι σύμμαχός σου σ' αυτό. να κάνεις απολογισμό. να αποχαιρετίσεις. να αφήσεις αυτό που τελείωσε να φύγει. να επιστρέψεις στο δικό σου ένα. η επούλωση της καρδιάς παίρνει χρόνο. δικαιούται να πάρει όσο χρόνο χρειάζεται. έχεις να συμμαζέψεις τόσα. να δεις ξανά όλες τις στιγμές. να να να... κι από που αρχίζεις... ποιο κομματάκι μαζέυεις πρώτο... αυτό είναι το πιο δύσκολο. η αρχή του τέλους. μετά όλα παίρνουν το "δρόμο" τους. ποιος είναι ο δρόμος στον αποχωρισμό; σε ποιο ακριβώς σημείο κοιτάς ξανά μπροστά; που είναι οι φωτεινοί σηματοδότες; πως. από που ξεκινώ; εσύ που πήρες ήδη ξανά το δρόμο. μου λες;

 he