(δεν κατάφερα να φορτώσω το soundtrack
αυτής της ανάρτησης στο mixpod :(
πατάτε pause δεξιά και βάζετε στο πικ απ το παρακάτω)

φταίει το φθινόπωρο... φταίει η καρδιά που παιχνίδια παίζει...
I am in a mess but I kind of like it...
είναι οι στιγμές που βουλιάζω στις σκέψεις
και στα μπερδεμένα νήματα μου και ψάχνω την άκρη.
χωρίς πανικό (θαρρώ) αυτήν τη φορά.
αναζητώ, αντιστέκομαι, θυμώνω, ισοπεδώνω, ισιώνω,
δημιουργώ τα πράγματα από την αρχή.
να ρισκάρω έχω ξεχάσει. όλα προστατευμένα θέλω να τα κάνω.
λίγο τρομαγμένη μάλλον πλέον. γυαλίζω την ασπίδα μου.
μέσα στο παιχνίδι τα παθήματα και τα μαθήματα.
χρήσιμα όλα. όλα. οι συνειδητοποιήσεις πολλές.
ήμουν γενναία και θα γίνω ξανά.
το ξέρω.
το παιχνίδι ποτέ δε σταματά. δεν έχει διαλείμματα.
δε δένω το καΐκι μου και φεύγω.
πάντα μαζί μου.
δε σταματώ να εξερευνώ.
Can you hear them The helicopters I’m in new york No need for words now We sit in silence You look me In the eye directly You met me I think it’s wednesday The evening The mess we’re in And ooooh... The city sunset over me Night and day I dream of Making love To you now baby Love making On screen Impossible dream And I have seen The sunrise over the river The freeway Reminding of This mess we’re in And ooooh... The city sunset over me What were you wanting / what was he wanted I just wanna sayDon’t ever change now baby I’d thank you I don’t think we will meet again And you must leave now Before the sun rises Above the skycrapers And the city landscape comes into view Swell on my skin Oh This mess we’re in Ooooh...
The city sunset over me// photo k
3 σχόλια:
one more mess> a comment was by mistake deleted...
Roadartist είπε...
"ήμουν γενναία και θα γίνω ξανά."
Είναι σίγουρο αυτό! Όλοι μα όλοι κάπως περίεργα αισθανόμαστε το τελευταίο διάστημα. Θα τη βρούμε την άκρη κάπου :)
αυτά τα σύννεφα μας ρίχνουν στο σεντούκι των σκέψεων αρτίστα μου! καλησπέρα!
πι ες... χάθηκα λίγο από τη γειτονιά αλλά περνάω από το σπιτικό σου. :)
H γενναιότης είναι μάλλον σαν το ποδήλατο....δεν ξεχνιέται ποτέ !!
Μόνο η άποψη αλλάζει με τον καιρό....για το τι θεωρείται και τι είναι πραγματικά γενναίο.
Ο ήλιος είναι πάντα πίσω απ'τα σύννεφα και στο τέλος νικά.Μην βιάζεσαι ........δικαιούται και η συννεφιά τον χρόνο της.
Σε φιλώ για καληνυχτούλα !
Θα συμφωνήσω με το ξωτικό ότι η γενναιότητα δεν ξεχνιέται με αυτή γεννιέσαι!
Εν κινήση σου γράφω Kaya μου ένα σχολιάκι και συνεχίζω. Άλλος για τη βάρκα μας;)
Ωραίες μουσικές.. όλες!!!
Φιλί!
Δημοσίευση σχολίου