ήμουν νότες η μία δίπλα στην άλλη
σιγή τώρα
το τίποτα
αδιέξοδο και το κεφάλι επίμονα να κουτουλάει στον τοίχο
ούτε καν να κουτουλάει
θέλει μια δράση αυτό
καμία
μένω να τον κοιτώ
κανένα ενδιαφέρον για ζωή
φυτοζωώ
καμία αγάπη για μένα
αδιαφορία
βαρεμάρα
μηδέν πάθος και ένταση
στο ρελαντί
ίσα να τσουλάω
παράσιτο
μόριο
μηδέν
τίποτα
ωραία που ήρθε το φθινόπωρο, ε;
στην επόμενη διάρρηξη ελπίζω να έρθουν να με βρουν ξανά οι φίλοι μου
// photo k
2 σχόλια:
Στην επόμενη διάρρηξη, μπορεί να μην έρθουν να σε βρουν οι παλιοί...αλλά καινούργιοι που ΚΑΙ αυτοί θα προτιμούσαν "να μάθουν απ΄ένα πουλί να τραγουδούν παρά να διδάξουν δέκα χιλιάδες αστέρια πως να μη χορεύουν"
(είχες πει, στις 16/1/2013... ;-)
Καλώς σε βρίσκω, Κ!
Δημοσίευση σχολίου