Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

In this shirt

αλήθειες και ψέματα. θυσίες. για ποιόν; για ποιά; βγαίνω στον ήλιο παρέα με το ξεχασμένο τσίρκο. αρλεκίνος κι εγώ! μπαλαρίνα που χορεύει με το σκονισμένο της τούλι. ακροβατώντας στα σύννεφα. κρατώντας κόκκινες, πράσινες κίτρινες... πολύχρωμες κορδέλες! χέρια ψηλά. μια ανάσα μένει για να αγγίξω το ουράνιο τόξο. όλο μου ξεφεύγει! γέλια. γελοία γέλια. άσπρο μαύρο. τίποτα γκρι. ευθείες και κύκλοι. ρίγες και χρώματα. χρώματα. χιλιάδες χρώματα. αστέρια. κι εγώ χαμένη ανάμεσά τους. αιωρούμαι. ταλαντέυομαι. και τελικά πετάω.


I am lost, in our rainbow, now our rainbow has gone,
Overcast, by your shadow, as our worlds move on,
But in this shirt, I can be you, to be near you for a while,
There's a crane, knocking down all those things, that we were,
I awake, in the night, to hear the engines purr,
There's a pain, it does ripple through my frame, makes me lame,
There's a thorn, in my side, it's the shame, it's the pride...
Of you and me, ever changing, moving on now, moving fast,
And his touch, must be wanted, must become, through your ask,
But I need Jake to tell you, that I love you, it never rests,
And I've bled every day now, for a year, for a year,

I did send you a note on the wind for to read....
... Our names there together must have fallen like a seed...
... To the depths of the soil buried deep in the ground,
On the wind, I could hear you, call my name, held the sounds,
I am lost,
I am lost, in our rainbow, now our rainbow has gone,
I am lost, in our rainbow, now our rainbow has gone,

I am lost.

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

all my little words

στις μέρες που περνάνε αναζητώ όλες τις μικρές μου λέξεις που θα γίνουν μεγάλες. ξεχνιέμαι. έρχομαι και φέυγω. δεν είμαι σπίτι συχνά. το έξω με καλεί συνέχεια. οι άνθρωποι. οι φίλοι. οι ποδηλάτες. οι swingers. εγώ. εσύ. εσύ. με φωνάζεις έξω. ν' ανέβω ψηλά μαζί σου. μέχρι το ταβάνι. μέχρι το γείσο. σε μένα φωνάζεις, ε? δε σ' ακούω πάντα. να σ' ακούσω θέλω. συνήθισα αλλοιώτικα. λέξεις. σκέψεις. τίποτα καθαρό. τίποτα ευκρινές μέσα στο κεφάλι. μόνο το έξω. μόνο ο αέρας που αναπνέω. μόνο τα χρώματα. ανακατεύονται και γίνοται ένα. δε βρίσκω τις μικρές μου λέξεις. δε με νοιάζει να ξέρω ακριβώς ποιές είναι. να είναι εκεί παρέα μου. μια απροσδιόριστη ευτυχία αυτές τις μέρες. μυρίζω ζωή. όλα εκεί έξω. μαζί μου. κλείνω τα μάτια. πάνω σ' ένα ποδήλατο. σε μια μεγάλη κατηφόρα. χωρίς πετάλι. χαμογελάω. ανοίγω τα μάτια. βλέπω εικόνες να περνάνε από δίπλα μου. ναι μωρέ σαν αυτες που θέλω να δω. σαν αυτές από τις αγαπημένες μου ταινίες.

σάββατο 15 του μάη, έτος 2010





μου λείψατε κάποιοι από αυτήν τη γειτονιά...

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Kein Zurück


καμία επιστροφή
ότι έγινε δεν μπορεί να αλλάξει
τα γεγονότα μας πρόλαβαν
δυστυχώς
ας ξυπνήσουμε επιτέλους
ας προχωρήσουμε μπροστά
ενωμένοι
όχι σαν μονάδες
ας σηκωθούμε από τον καναπέ μας
ας αντιδράσουμε
δε μένει άλλος χρόνος
ξεπεράσαμε κάθε όριό του
μια συγγνώμη στα θύματα
ακούγεται τόσο λίγο
η συγγνώμη ας είναι έμπρακτη
στο μετά
στο τώρα

.

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Μια μέρα μετά... Τα λόγια της Νεφέλης


Τα λόγια της Νεφέλης με βρίσκουν δίπλα της, κρατώντας της σφιχτά το χέρι. Με κάνουν πιο δυνατή για να αντισταθώ. Μαζί της.

Ως Νεφέλη Λιούτα, γεννηθείσα το '89, κάτοικος περιφέρειας Β' Αθηνών, χρώμα ματιών καστανό, καταγγέλω επώνυμα το καθεστώς βρώμας που διοχετεύτηκε στο σύμπαν

Καταγγέλλω το συναίσθημα φόβου που φωλιάζει στα ζεστά σωθικά μου παγώνει το μέσα μου σκοτεινιάζει το έξω μου σκίζει τα γύρω μου μ' αφήνει μετέωρη να κρέμομαι δεξιά να σπαράζω αριστερά

Καταγγέλλω την έλλειψη ασφάλειας, την οποία ασφάλεια, απρόσεκτο σκουπιδιάρικο κοιτώντας από την άλλη, πέταξε σε λάκκο με απόβλητα από άλλες εποχές από άλλες μέρες

Καταγγέλλω την απουσία σεβασμού, ο οποίος κατέληξε κειμήλιο πίσω από απαρχαιωμένες αρχειακές βιβλιοθήκες σε μεγάλες αίθουσες παγερών ωδείων

Καταγγέλλω τη βεβαιότητα οτι κανείς δε θα μου εγγυηθεί τίποτα στις μέρες που φύγαν για τις μέρες που θα ρθουν που θα με βρουν σκυμμένη πάνω από ράγες να κοιτάω την άκρη με τα μάτια κενά με τα μάτια άδεια να μυρίζω ναφθαλίνη και να πίνω από τον ορό που με κρατάει ζωντανή

Καταγγέλλω τη θηλιά που έρχεται σιγά σιγά κι ανυποψίαστα και σφίγγει και στενεύει και μικραίνει γύρω από το λαιμό μου, πνίγοντας τη ματωμένη ανάσα μου που ασθμαίνει κομματιασμένη

Καταγγέλλω όλες τις πλευρές που στις μέρες που θα έπρεπε τα μάτια μου να λάμπουν, αυτά φοβούνται για ότι κινείται και για ότι ήταν κάποτε σταθερό

Γιατί βουλιάξαμε

Γιατί ο σφυγμός έσβηνε λίγο λίγο βασανιστικά αργά αφόρητα και όλα πέθαιναν από ασφυξία σε μια τράπεζα που κανείς δε θα υπερασπιζόταν όταν εμείς κι οι άλλοι έιμαστε σε ανοιχτό πόλεμο

Γιατί σφαίρες και ψυχές πετάνε πάνω από την πόλη και το χώμα είναι ακόμα ζεστό κάτω από τις νεκρές πλάκες που χωρίζουν το εδώ από το εκεί τον Ορφέα από ότι αγάπησε

Γιατί η πόλη κολυμπάει στα σκουπίδια, γιατί τα γκέτο προμηνύουν τη Γαλλία του '07, γιατί κανείς δε μπορεί υπεύθυνα να τραβήξει μπροστά και να πει “Ναι, θα γίνουμε καλά” γιατί κανείς από αυτούς που οφείλουν να το σχεδιάσουν δεν το πιστεύει, γιατί κουράστηκα από ανθρώπους που δεν ξέρουν να πατάνε στα πόδια τους και φιλάνε ξένα χέρια

Γιατί γαμώτο, είμαι 20 χρονών κι έχω όνειρα που θέλω να βγω στο δρόμο και να τα φωνάξω παντού να τα φτύσω στα μούτρα σας και να γελάσω με την αμηχανία σας

Με τα κενά σας λόγια

Με τα χέρια σας που δεν ξέρετε πώς να τα βολέψετε

Γιατί ελπίζω ακόμα

Και όσο ζω θα φωνάζω, θα φωνάζω ρε και θα κλαίω και θα γελάω και θα ζω και θα θυμάμαι αυτούς που φύγαν και δε θα ρθουν και θα γελάω πιο δυνατά για να ξεβουλώσουν τα κλειστά αυτιά σας που στείλαν την ηθική στη λήθη και την αγάπη στην ανυπαρξία

Και όταν όλα φτάσουν στον πάτο, εγώ θα βγάλω όλο τον αέρα από τα πνευμόνια μου και θα φωνάξω μια τελευταία φορά γιατί θα ξέρω οτι τίποτα δεν πάει πιο κάτω τώρα μόνο πάνω, κι έτσι θα αγαπάω μόνο θα αγαπάω και δε θα υπάρχει εμείς κι εσείς ούτε λήθη μόνο το σήμερα κι ένα αύριο που θα κυματίζει στις ταράτσες έτσι ανάλαφρα σαν τα σεντόνια όπως τότε που δε φτάναμε το χερούλι της πόρτας και με την κούνια πετάγαμε ψηλά και ψηλάαα και ψηλάαααααα στον αέρα μόνο -

Μόνο βιαστείτε

Γιατί ο αέρας τελείωσε"

Το κείμενο από εδώ.

photo k