Σάββατο 30 Μαΐου 2009

Καλημέρα σε σας και στα όνειρά σας...

Να τα ξυπνάτε γλύκα και να πίνετε καφέ (ή γάλα) μαζί τους.
Να τα πιάνετε απ'το χέρι και να προχωράτε μαζί.
Να μην τ'αφήνετε ποτέ μόνα τους.
Να τους υπενθυμίζετε πόσο σημαντικά είναι. 
Να αναζήτάτε μαζί την πραγματικότητα.

Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Πληρωμένοι στρατιώτες


Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Ξυπνάω το πρωί.
Τί ρούχα να βάλω;
Ζέστη. Ήλιος. Ένα σόρτς και το χαμογελό μου.
Κατεβαίνω κεντρο. Κινούμαι στα Εξάρχεια.
Διαβάζω την αγαπημένη μου Margo.
Σχεδιάζω.
14.15
Πυροβολισμοί.
Ένας
Δύο
Τρεις
Τέσσερις
Πέντε
Βλέπω μπροστά στα μάτια μου μια εν ψυχρώ δολοφονία.
Ένας 28χρονος δολοφονείται μπροστά στα μάτια μου.
O δολοφόνος, ψύχραιμος, ανεβαίνει στη μηχανή του και φεύγει.
Γυρίζω σπίτι.
Άδεια.
Κενή.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Μάη μου...

Τι με απασχόλησε τις τελευταίες μέρες...

Οι γραμμές των διαβάσεων... Ωραία εικαστική παρέμβαση στον αχταρμά της πόλης.

Τα μικρούτσικα παρκάκια στις γειτονιές.

Η βιτρίνα στον Παπασωτηρίου.

Τα λόγια του Ρεμπώ σε μια αφίσα στα Εξάρχεια. Μόνον αυτά. Κανείς και τίποτα πίσω τους.

Η κουκουλοκρατία.

Το σημάδι του πένθους.

Τα φρούτα εποχής.

Η Νατάσα Μποφίλιου. Μαγική.

Το καινούριο metropolis. Ωραίος χώρος, ωραία διακόσμηση, μ'ενα χυδαίο όμως ιδιοκτήτη. :(

Μικρές ανάσες. Επίδαυρος με πολλούς καλούς τουρίστες.

Ψάρια και πάλι ψάρια! Γιατί δεν τρώω πιο συχνά;

Το φεστιβάλ Αθηνών. Τι να πρωτοδιαλέξεις;

Οι σιωπές που μοιραζόμαστε με λίγους.

// photo k

Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Την Κυριακή ποδηλατοπορευόμαστε!



Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία 10 Μαίου 12:00



  • Περισσότερες πληροφορίες στους ποδηλάτ(ισσ)ες.

    POP είναι...

    Πάσα από CLEMMIE & MELROY

    Pop είναι …να μασουλάτε ζελεδάκια βλέποντας cult ταινία σε θερινό σινεμά (και να τη σνομπάρετε).
    Pop είναι …οι βρώμικες μπαλαρίνες της Amy Winehouse. 
    Pop είναι …να μ
    αθαίνετε τι κάνουν οι φίλοι σας από το Twitter.
    Pop είναι …να λέτε “σ’ ερωτεύτηκα” χωρίς
    να το έχετε προ
    σχεδιάσει.
    Pop είναι… να κάνεις πράγματα χωρίς να ξέρεις το λόγο.
    Pop είναι …να στολίζετε στα μαλλιά σας
    την έκπληξη που βρήκατε στο Kinder αβγό σου.
    Pop είναι …η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων!
    Pop είναι… να γεμίζετε το δρόμο σαπουν
    όφουσκες με το νεροπίστολο που μόλις αγόρασατε.
    Pop είναι …η αυθάδεια της Lily Allen.
    Pop είναι …να ξυπνάτε με αυτά που φορούσατε το προηγούμενο βράδυ και να βγαίνετε βόλτα!
    Pop είναι …το πλατινέ της Lady Gaga.

    Pop είναι …να βάφετε τα νύχια σας διαφορετικά χρώματα!
    Pop είναι… να
    συμβουλεύεστε την κυρία που σας βάφει τα νύχια διαφορετικά χρώματα για τις πιο σοβαρές αποφάσεις της ζωής σας… 
    Pop εί
    ναι …να μη βαριέστε  ποτέ!
    Pop είναι …να φοράτε φλούο κίτρινο, πράσινο
    φωσφοριζέ, έντονο κόκκινο και μπλε ελεκτρίκ, μαζί!
    Pop είναι …να
    μη σας νοιάζει.

    Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

    Επιστροφή στο σπίτι...



    Τα τελευταία χρόνια, επιστρέφοντας στον τόπο που μεγάλωσα, κάνω κάθε φορά μια διαφορετική ανάγνωση σ'αυτό το μέρος που με αγκάλιασε, αγάπησα και μίσησα.

    Εκεί λοιπόν στο νότο, αυτή η κοινωνία δε λέει ν'αλλαξει... Όποτε γυρίζω βλέπω ξανά τα ίδια σκηνικά -μονάχα ο νεοπλουτισμός που παίρνει τον κόσμο αμπάριζα έχει ανοδική πορεία-! Αυτό το μέρος έχει τόσα να πει αλλά κανείς δεν το βοηθάει να τα φωνάξει! Ανάμεσα τους κι εγώ που γλυστράω, φεύγω απ'τα πλοκάμια του αντί να γυρίσω και να δώσω πνοή! Εκεί υπάρχουν οι πολλοί που δρουν όπως σχεδόν όλη η επαρχία -ξενύχτια, αλκόολ, καφέ και πάλι από την αρχή- και οι λίγοι που φαίνεται να αντιλαμβάνονται τα θετικά της επαρχίας κι έχουν βρει την ησυχία τους οι άνθρωποι! Και ψάρεμα και καταδύσεις και beach βόλεϋ και ομάδες θεατρικές και παρέες μουσικές και... άπλετο χρόνο να αφιερώσουν στον εαυτό τους! Αυτό που χάνει όποιος ζει στις μεγαλουπόλεις!

    Δε θ'αλλαζα με τίποτα τα παιδικά μου χρόνια εκεί! Την ανεμελιά που σου προσφέρει αυτός ο τόπος! Που σε 10 λεπτά θα δεις τους φίλους σου, που σε 3 λεπτά θα κάνεις βουτιές στο λιβυκό, που κρύβεις τους εφηβικούς σου έρωτες -γιατί ένα μάτι να σε πάρει... το 'μαθε μαμά μπαμπάς και ποιος τους ακούει!-, που κάνεις πετάλι στην παραλία και σε λίγα λεπτά έχεις φρέσκο ψαράκι και όλη την κρητική κουζίνα στο πιάτο σου, που σε 45 λεπτά βρίσκεσαι σ'εναν επίγειο παράδεισο με τη σκηνή σου και τα κατσαρολικά σου, και στήνεις ολόκληρη γειτονιά!

    Όταν επιστρέφω εδώ μόνο βόλτες θέλω να κάνω -ε καλά, και να τρώω φαγητό μανούλας-! Να χαζεύω, να ξαναγυρνάω στα μέρη που έδωσα το πρώτο μου φιλί, που ήπια την πρώτη μου μπύρα -bud-, να περνάω απ'το δημοτικό και να σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ όλα τα ονόματα και επίθετα των συμμαθητών μου... Λες και γυρίζω τις σελίδες του βιβλίου μου και κάθε φορά ξαναδιαβάζω τα κεφάλαια που γράφτηκαν σ'αυτόν τον τόπο! Συγκινούμαι, μελαγχολώ, επαναπροσδιορίζομαι -η επιστροφή στην αρχή του νήματος πάντα βοηθάει να συνεχίσεις, ανανεομένος, το παρακάτω- παίρνω βαθειά ανάσα και επιστρέφω στο σπίτι μου; Οι άνθρωποι από την επαρχία εχουν δύο πατρίδες, δύο σπίτια. Και το καθένα έχει κάτι να του προσφέρει...
    Επιστροφή ξανα το καλοκαίρι για βουτιές και beach volley!

    // photo k

    I am out...