Όταν το Σαββατοκύριακο ξεκινά Παρασκευή, μόνο καλός οιωνός μπορεί να είναι. συναντήσεις... αγκαλιές... νέα του καλοκαιριού... γλώσσες ροδάνια... ρεύμα που διαπερνά το κορμί... συζητήσεις... αναλύσεις... θέλω... δε θέλω... αμπελοφιλοσοφίες... ρακή... φιλιά... χαμόγελα... μπορεί... δεν μπορεί... κανόνες καρφωμένοι στο μυαλό μας... κανόνες ξεκάρφωτοι... εγώ... εσύ... βόλτα με το ποδήλατο... φεγγάρι ολόκληρο που αδειάζει... σε χρώμα μαγικό... μπριζόλα στη σχάρα πλάι στο κύμα... χορός... παιχνίδια... γέλια... ο Πάρης... ο Γιάννης... ο Λουκάς... βανίλιες μυρωδάτες... βουτιά... αλάτι στο στόμα... εξόρμηση... θάλασσα και πάλι... δεν την αποχωρίζομαι φέτος... και μπλα μπλα μπλα... ουζάκι δίπλα στο κύμα... με πατατούλα... με γαρίδα... και χαμόγελα... χαρά που νέοι άνθρωποι μπαίνουν στη ζωή μου... που έχουμε πολλά να πούμε... ικανοποίηση... με ποτήρι γεμάτο... με ένα βήμα πιο κοντά σ' εμένα... ένα βήμα πιο πέρα... με διακοπή απ' όλα... με γεμάτες μπαταρίες... Η επιστροφή στην πρωτεύουσα δε σημαίνει και το τέλος του καλοκαιριού, ευτυχώς! // photo k
