Ξεκίνησα να γράφω χωρίς να θέλω να καταλήξω κάπου. Μ' αρέσουν οι ιστορίες που δεν ξέρεις που πάνε.
Ένα σωρό σκέψεις και σχέδια και τούτο το φθινόπωρο. Κι όλα παρέα με μια καθημερινότητα που παλεύεις να (ξε)συνηθίσεις. Και λες πως κάτι αλλάζει από Τώρα. Τώρα που η σκηνή σου μυρίζει ακόμη αλμύρα, τώρα που η μάσκα σου έχει ακόμη τα βότσαλα που διάλεξες για συγκάτοικούς σου, τώρα που το μαγιό επαναστατεί και δε λέει να μπει στο συρτάρι, τώρα που κοιμάσαι γυμνός με λίγο ιδρώτα στο σβέρκο, που τρως τρως τρως πεπόνια και καρπούζια μέχρι να πέσουν σε χειμερία νάρκη, που ξημεροβραδιάζεσαι στα θερινά πριν γίνουν οι καρέκλες μούσκεμα... Τώρα. Και είσαι έτοιμος να φέρεις τα πάνω κάτω! Να κάνεις 40 σεμινάρια, μαθήματα, ημερίδες με ότι ήθελες να κάνεις σ' όλη τη σου ζωή -το 24ωρο δε φτάνει-! Και φορτώνεις τον εαυτό σου με ένα σωρό υποσχέσεις και τέρμα! από δω και πέρα δε θα σ'αναγνωρίζει. Και λίγο παραπάνω χρόνο να είχες το 'χες έτοιμο το κομματάκι -πρόεδρος ασυζητητί ο Τσαλαπετεινός- να φέρεις την αλλαγή στις 5 Οκτωβρίου! Αλλάζουν όλα σου λέω!
Του λέω του λέω αλλά με έχει μάθει πλέον! Δε μου αφήνεται! Κι έρχεται κι αυτή η πανσέληνος του Σεπτέμβρη και... όλα τα to... or nοt to... έρχονται στην επιφάνεια να σε γεμίσουν με αμφιβολίες, αναλύσεις και λες -Μα μεγάλωσα(;)- κάθε χρόνο τα ίδια. Κάθε χρόνο θα λέω πως με ξεγέλασαν όταν ήμουν παιδί. Όλα τα σύννεφα και τα μπαλόνια ήταν για λίγο. Και επιμένω. Όχι δε σε ξεγέλασαν. Διάλεξε χρώμα και σύννεφο. Χρώμα και σύννεφο. Και επιμένω κι άλλο. Σεπτέμβρη; Στα 'χω πολλά φυλαγμένα! Χρώμα και σύννεφο...
18 σχόλια:
καλή μου Kaya
με έστειλες τώρα, κατ' αρχήν με το κείμενο και στη συνέχεια με το τραγούδι που το τραγουδάει και η Νεφέλη μας (www.myspace.com/nefeliathens) καθισμένη στο πιάνο και μας στέλνει κάθε φορά...
σαν να διαβάζω τον εαυτό μου, σαν να ακούω το μυαλό μου ήταν το κείμενό σου...
καλό βράδυ
Υπέροχο το κείμενό σου Kaya μου νομίζω θα έπρεπε να γράφεις περισσότερο.
Χρώμα και σύννεφο, αυτό μου κόλλησε... να επιμένεις..:)
Φιλιά πολλά!
kaya μου
τα τελευταία χρόνια κ μετά από σειρά γεγονότων τείνω να πιστεύω ότι ο Σεπτέμβρης μας τα έχει αυτός φυλαγμένα... μικρές ή μεγάλες δημιουργικές καταστροφές... και σίγουρα είναι πολύ περισσότερο Ιανουάριος από τον Ιανουάριο. Είναι η ουσιαστική αρχή του έτους.
Κι εγώ κάθε χρόνο προσπαθώ να διαλέξω ένα ασφαλές χρώμα και σύννεφο και ελπίζω να μην γκρεμιστώ από αυτό.
Καλό Φθινόπωρο
(το κείμενο υπέροχο... κ το τραγούδι το ίδιο κ καταλληλοτατο για χορογραφία ;) )
Όσο κάνεις προγραμματισμούς στην αρχή της σχολική χρονιάς-Σεπτέμβρη με τα βότσαλα ακόμα στη μάσκα, πάνω σε καρπουζοπέπονα...είσαι μικρή ακόμα !
σε ευχαριστώ
Υ.Γ. Φεύγοντας τάισα και τα ψαράκια, είναι χορτάτα για απόψε.
@logia
Μάλλον το μυαλό πολλών από μας ίδιες σκέψεις κουβαλά το Σεπτέμβρη...
Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αλλά κυρίως για τη γνωριμία μου με τη Νεφέλη.
@Margo
Μόνο αυτό ίσως να 'πρεπε να γράψω. Δεν είχα να πω κάτι άλλο. Πατάω πόδι και επιμένω! Χρώμα και σύννεφο. ;)
@ mermyblue
Αυτό το σχολικό έτος μας έχει σημαδέψει χρόνια τώρα. Από τότε που ξαφνικά μας έλεγαν τέρμα τα παιχνίδια και η ξεγνοιασια. Από αύριο σχολείο.
Και γιατί να 'ναι ασφαλές παρακαλώ το χρώμα και το σύννεφο; Αυτά που δεν τολμάμε μας πάνε περισσότερο. Κι ας έχουμε γεμίσει τρεις κουβάδες ιδρώτα μέχρι να κάνουμε το βήμα. Άλλωστε νομίζω πως τελικά μας διαλέγουν αυτά...
Καλό μας φθινόπωρο :*
Κατάλληλο λέει...
Πέρνα και από μένα.. το χρώμα και σύννεφο μου έδωσε την ιδέα;)
@ tsalapeteinos
Θα κάνω τότε για πολλά χρόνια ακόμη. Ποιά μπότοξ και αηδίες; Ευχαριστείς; Σε περιμένει πολλή δουλειά. Δεν ξέρεις που μπλέκεις!
Τα ψάρια ή για σούβλισμα πάνε η για πρόστιμο με αυτά που διαβάζω στον cynical!
@ Margo
Τι μου 'κανες, τι μου 'κανες;! Ξελογιάστρα!
χρώμα μπλε. έντονο μπλε. βαθύ μπλε. γαλάζιο έντονο.
με απόχρωση πορτοκαλοκόκκινη. του σύννεφου εκείνου. εκεί που τελειώνει η θάλασσα και αρχίζει ο ουρανός.
καλησπέρα σου! :)
Σήμερα, τώρα μπήκα για πρώτη φορά στο ιστολόγιό σου. Και όπως κάνω συνήθως είχα σκοπό να διαβάσω πρώτα μερικές αναρτήσεις πριν σχολιάσω. Αλλά έπεσα πάνω σε μια φωτογραφία που με έκανε να καταλάβω ότι έχουμε συναντηθεί. Από κοντά. Πριν λίγο καιρό στο σεμινάριο καλλιγραφίας. Ναι ήμουνα κι εγώ εκεί.
Καλό φθινοπωράκι κατά τα άλλα.
@ b|a|s|n\i/a
Θα δανειστώ λίγ απ'τα χρώματα σου. Μου επιτρέπεις, ε; Είναι αυτή η γραμμή που ενώνει ουρανό και θάλασσα τόσο ιδιαίτερη...
Την Δευτεριάτικη πλέον καλημέρα μου!
@lena_zip
:) Λίγο να ψαχτούμε, νομίζω, όλοι κάπου θα έχουμε βρεθεί... Πώς παέι η καλλιγραφία μετά τα σεμινάρια; Καλημέρα!
Έχει γίνει συνήθεια. Πένες και μελάνια καθημερινά. Τώρα θα φτιάξω και πένες από καλάμια!
Εσύ πώς τα πας;
υγ. Μόλις τώρα είδα ότι φαίνομαι σε μια από τις φωτογραφίες σου!!! Μικρός που είναι ο κόσμος εεε;
Για μένα δεν έχει προλάβει δυστυχώς να γίνει συνήθεια αλλά είναι από αυτά που έχω τάξει στον εαυτό μου!
Τοσοδούλης! ;)
καποτε κολησα τοσο με το Blower's Daughter που μαυρισε η ψυχη μου
μετα επαιζε συνεχεια σε μια εκπομπη της Νικολουλη (αυτη που μπορει να μιλα ωρες ολοκληρες χωρις να λεει τιποτα)
απο κεινες που τραγανιζουν τον ανθρωπινο πονο και τον ξεχασα..
το τραγουδι ομως ειναι υπεροχο !
Τα κειμενα που δεν ξερεις που καταληγουν ειναι μικρα ανομολογητα θαματα
-σαν τη ζωη..σε παει..και δεν ξερεις το τελος .
Σου αφηνω ενα μπουκετο μπαλονια κοκκινα
καντα ιστοριες και αστα να πεταξουν ελευθερα στον ουρανο..
χωρις να ξερεις που πηγαινουν
-καληνυχτα!
@ Talisker
Νομίζω πως είμασταν πολλές οι μαυρισμένες ψυχές με το συγκεκριμένο κομμάτι!
Την εν λόγω κυρία δεν την σχολιάζω καν!
Η αλήθεια είναι πως δεν αφηνόμουν εύκολα στις γραφές. Την πρώτη φορά όμως που το έκανα εξιλεώθηκα!
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα μπαλόνια χωρίς πορεία! Πολύτιμο δώρο!
καλημέρα
Δημοσίευση σχολίου