..... .....Πάντα, αλαργεύουμε εμείς...., άφραχτα καραβάνια της φυγής κι ανέκβολα ποτάμια...., έξω από σκλαβοπάζαρα και χωνευτήρια θάλασσες...., μέσα στο έξω –τους εμείς και σε δρομάκια ασύνορα....!
Γνήσιοι τσιγγάνοι...., λεύτεροι...., πουλιά αποδημητικά...., που ‘χουμε αλλιώτικη καρδιά...., στης Λευτεριάς το σχήμα...., καθώς μετράμε τον καιρό με το ρολόι της καρδιάς...., που δεν ανοίγει στ’ Όνειρο της καταδίκης μνήμα....!
Σαν θε να χτίσουμε φωλιά...., το νοίκι της Υποταγής αρνούμαστε..... και πάμε...., ως να γενούν πατρίδα μια όλες οι χώρες, αχ, της Γης....!
Της λευτερώτρας Λευτεριάς κλέβουμε τ’ άγια όνειρα...., στην ασυμβιβασιά μας...., σαν του Θεούλη τους ''τρελούς'' με τα γερά τα ένστικτα....,..... γι’ αυτό πετάμε κι άφτεροι...., και, στην ακινησιά μας....!
Κι αν, έστω, τ’ Όνειρο πονά...., πονά, όμως, λιγότερο απ’ την πραγματικότητα αυτών που ζουν προκάτ ζωή κι έχουν, και, θάνατο προκάτ....: μοντέρνα δουλικότητα....!
''Ιθάκη'' είν’ το ταξίδι –μας...., το Όνειρο που γίνεται αλήθεια στις παράγκες...., μποέμ εμείς που φτύσαμε τις ψεύτικες ανάγκες....!
® Φεύγουμε...., πανταχού προκάτ ληξιαρχεία...., ''ψάχνουμε''...., τα Πουλιά δε χωρούν στα αρχεία....!
…..Πάντα, αλαργεύουμε εμείς...., γιατί το ξέρουμε αμασκέ....: λάκκος στην ''ορθογραφία'' και..... πρόβατα κοπαδιαστά...., ε, λύκοι σαρκοφάγοι....,..... πρόβατα ακοπάδιαστα...., ε, λύκοι φυτοφάγοι....!.....
Γεια και χαρά....: Αλέξανδρος Ζήβας, URL : www.alexandros-zivas.gr ....: αποκαλυπτικές..... ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.....όλων των αποκωδικοποιητέων.....
Νά που τις βρήκες τις Πύλες του Παραδείσου Kaya! Ενα βήμα, ή πολλά, δεν έχει σημασία, ίσα ν' απλώσεις λίγο το δάχτυλο, να πάρεις μία γεύση, όχι πολύ... Ο Παράδεισος δεν είναι για χόρταση! Αλλιώς, πώς θα τον ονειρευόμαστε; :)
@Risky αμέ! ποιός θα τα φυλάει? Λησμονώντας λοιπόν και τις χαρές περιμένοντας άλλες, πιο μεγάλες! Καλησπέρα! :)
@b|a|s|n\i/a ο Βασίλης τα φυλούσε τελικά! κο ρί τσια κο ρι τσια αφού δεν υπάρχουν(ει) μία ή πολλές αν είναι, το ίδιο μας κάνει! Σιγά μη με βρεις!!!! χα!
@Αλέξανδρος Ζήβας Γνήσιοι τσιγγάνοι....[...] πουλιά αποδημητικά....[...] με τα γερά τα ένστικτα....,..... γι’ αυτό πετάμε κι άφτεροι...., και, στην ακινησιά μας....! Έτσι ακριβώς δεν ονειρευόμαστε κιόλας;
Καλησπέρα και καλωσόρισες!
@roadartist παιδί του δρόμου κι εγώ! γνωρίζω τα αλήτικα ανήλικα! καλησπέραααα!
@lena_zip α! θα διαφωνήσω Λενιώ μου! Κι εμείς μένουμε... με τις λέξεις, με τις πράξεις, με το άυλο μετά μας... φαντάσου τι άυλα μετα έχουν να λάβουν από σένα... ουουουου
@Τσαλαπετεινός α! δεν ήταν ανοιχτές σε σένα? μήπως σε περιμένουν άλλες πύλες? spooky! :P
εμενα μου κανει το, τρεξε μπορστα και μην κοιταξεις πισω μονο ακου... πισω γυρνουν οσοι λυσμονουν οτι κατι δεν εκαναν... το για παντα νεος δεν ξερω κατα ποσο οφελιμο η και ουσιωδες ειναι, πιστευω οτι το καλυτερο ειναι να ζεις εντονα την καθε ηλικια χωρις ενδιασμους... καλο μηνα καλημερες και ενα χαμογελο!!!
Λοιπόν σου έχω νέα.. πουλί μου !!μπορεί να είσαι αόρατη αλλά οχι ανώνυμη πια. σε ανακάλυψα στην "Λεμόνι με κανέλα" http://lemoncinnamon.blogspot.com/2009/10/blog-post.html και σε λένε: wattled grane (γερανός)
21 σχόλια:
"παίζοντας στις πύλες του παραδείσου"
χα
το "παίζοντας" είναι το μυστικό, εκεί κρύβεται το κλειδί.
Πόσο χαίρομαι όταν βρίσκω συμπαίκτες..
Παίζουμε;
Όμως όχι μόνο "λησμονώντας κάθε συμφορά", αλλά λησμονώντας και κάθε χαρά. Κι αν είναι να θυμηθούμε, να θυμηθούμε και τα δύο. οκ;
;)
ούτε καν άλλες. μα άλλη.
α μπε μπα μπλομ.
φτού και βγαίνω.
σε βλέπω.
καλημέρα σου.
.....
.....Πάντα, αλαργεύουμε εμείς....,
άφραχτα καραβάνια της φυγής
κι ανέκβολα ποτάμια....,
έξω από σκλαβοπάζαρα
και χωνευτήρια θάλασσες....,
μέσα στο έξω –τους εμείς
και σε δρομάκια ασύνορα....!
Γνήσιοι τσιγγάνοι...., λεύτεροι....,
πουλιά αποδημητικά....,
που ‘χουμε αλλιώτικη καρδιά....,
στης Λευτεριάς το σχήμα....,
καθώς μετράμε τον καιρό
με το ρολόι της καρδιάς....,
που δεν ανοίγει στ’ Όνειρο
της καταδίκης μνήμα....!
Σαν θε να χτίσουμε φωλιά....,
το νοίκι της Υποταγής
αρνούμαστε..... και πάμε....,
ως να γενούν πατρίδα μια
όλες οι χώρες, αχ, της Γης....!
Της λευτερώτρας Λευτεριάς
κλέβουμε τ’ άγια όνειρα....,
στην ασυμβιβασιά μας....,
σαν του Θεούλη τους ''τρελούς''
με τα γερά τα ένστικτα....,.....
γι’ αυτό πετάμε κι άφτεροι....,
και, στην ακινησιά μας....!
Κι αν, έστω, τ’ Όνειρο πονά....,
πονά, όμως, λιγότερο
απ’ την πραγματικότητα
αυτών που ζουν προκάτ ζωή
κι έχουν, και, θάνατο προκάτ....:
μοντέρνα δουλικότητα....!
''Ιθάκη'' είν’ το ταξίδι –μας....,
το Όνειρο που γίνεται
αλήθεια στις παράγκες....,
μποέμ εμείς που φτύσαμε
τις ψεύτικες ανάγκες....!
® Φεύγουμε....,
πανταχού προκάτ ληξιαρχεία....,
''ψάχνουμε''....,
τα Πουλιά δε χωρούν στα αρχεία....!
…..Πάντα, αλαργεύουμε εμείς....,
γιατί το ξέρουμε αμασκέ....:
λάκκος στην ''ορθογραφία'' και.....
πρόβατα κοπαδιαστά....,
ε, λύκοι σαρκοφάγοι....,.....
πρόβατα ακοπάδιαστα....,
ε, λύκοι φυτοφάγοι....!.....
Γεια και χαρά....: Αλέξανδρος Ζήβας,
URL : www.alexandros-zivas.gr
....: αποκαλυπτικές..... ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.....όλων των αποκωδικοποιητέων.....
Πως με πιάνεις βρε συ? Σαν ανήλικο, λησμονώντας κάθε συμφορά..
Νά που τις βρήκες τις Πύλες του Παραδείσου Kaya!
Ενα βήμα, ή πολλά, δεν έχει σημασία, ίσα ν' απλώσεις λίγο το δάχτυλο, να πάρεις μία γεύση, όχι πολύ...
Ο Παράδεισος δεν είναι για χόρταση!
Αλλιώς, πώς θα τον ονειρευόμαστε; :)
A “French kiss” for the song..
Κι αυτή η μία που υπάρχει περνάη σαν νερό. Κι όλα μένουν εδώ. Εκτός από εμάς.
Τι ώρα πέρασες και τις βρήκες
ανοιχτές τις πύλες.
Πες μου για να μην περιμένω άδικα...
@Risky
αμέ! ποιός θα τα φυλάει?
Λησμονώντας λοιπόν και τις χαρές περιμένοντας άλλες, πιο μεγάλες! Καλησπέρα! :)
@b|a|s|n\i/a
ο Βασίλης τα φυλούσε τελικά!
κο ρί τσια
κο ρι τσια
αφού δεν υπάρχουν(ει) μία ή πολλές αν είναι, το ίδιο μας κάνει!
Σιγά μη με βρεις!!!! χα!
@Αλέξανδρος Ζήβας
Γνήσιοι τσιγγάνοι....[...]
πουλιά αποδημητικά....[...]
με τα γερά τα ένστικτα....,.....
γι’ αυτό πετάμε κι άφτεροι....,
και, στην ακινησιά μας....!
Έτσι ακριβώς δεν ονειρευόμαστε κιόλας;
Καλησπέρα και καλωσόρισες!
@roadartist
παιδί του δρόμου κι εγώ! γνωρίζω τα αλήτικα ανήλικα! καλησπέραααα!
@βιολιστης στη στεγη
λίγο-λίγο ακόμη! μια σταλίτσα! μα να μην τον χορταίνω με τίποτα?
καπου εκεί είδα... βιολιστή...? λίγο δεν είπαμε?
@Lefteris Savvidis
“French kiss” are always s o m e t h i n g!!
got it! ;)
@lena_zip
α! θα διαφωνήσω Λενιώ μου! Κι εμείς μένουμε... με τις λέξεις, με τις πράξεις, με το άυλο μετά μας... φαντάσου τι άυλα μετα έχουν να λάβουν από σένα... ουουουου
@Τσαλαπετεινός
α! δεν ήταν ανοιχτές σε σένα? μήπως σε περιμένουν άλλες πύλες? spooky! :P
Χαχαχαχα... λες εεεεεεε;;;;;;;;;; Πες πες!!!
έχεις βρει το μυστικό; το μυστικό του αιώνιου χαμόγελου...
καλημέρα σου
@lena_zip
Αν τα πω δε θα είναι έκπληξη!!! ;)
@logia
το βρίσκω, το χάνω... όπως πολλόι από μας...
καλημέραααααα! :)
Άργησα ε; Και έχασα το καλό τις πύλες του Παραδείσου..
Έτσι σαν ανήλικο ακόμη κι αν υπάρχουν κι άλλες ζωές.. οι γνώμες διίστανται:)
Καλό μήνα Kaya μου φιλιά πολλά πολλά!
εμενα μου κανει το, τρεξε μπορστα και μην κοιταξεις πισω μονο ακου... πισω γυρνουν οσοι λυσμονουν οτι κατι δεν εκαναν... το για παντα νεος δεν ξερω κατα ποσο οφελιμο η και ουσιωδες ειναι, πιστευω οτι το καλυτερο ειναι να ζεις εντονα την καθε ηλικια χωρις ενδιασμους... καλο μηνα καλημερες και ενα χαμογελο!!!
Λοιπόν σου έχω νέα.. πουλί μου !!μπορεί
να είσαι αόρατη αλλά οχι ανώνυμη πια.
σε ανακάλυψα στην "Λεμόνι με κανέλα" http://lemoncinnamon.blogspot.com/2009/10/blog-post.html
και σε λένε:
wattled grane (γερανός)
συνεχίζουμε παίζοντας !
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ :)
ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΆ!!!!
χα...Καλημερα λεω αλλα που ειντσ??
στου γκρινου ιντσ!!!
@Margo
έμεινα να κοιτώ μέσα από τις πύλες και ξεχάστηκα! ποτέ δεν είναι αργά, ειδικά για σένα! καλημέρα!
@tomac
για πάντα νέος ή καλύτερα φρέσκος στην ψυχή! βοηθάει σε όλες τις ηλικίες! καλημέρααααα!!!
@ξωτικό
βρε το άτιμο! κι έλεγα δεν με πήρε χαμπάρι!!! χε χε!! παιχνιδιάρικη καλημέρα ξωτικούλι μου!!!
@roadartist
Χρόνια μας πολλά!! καλό μας μήνα αρτίστα μου! :*
Δημοσίευση σχολίου