Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Μistakes in real time




χθες βράδυ στο όνειρό μου αποκεφάλιζαν ένα νάνο. κίνηση αργή, με ένταση και ορμή. η λεπίδα κοφτερή. κινήθηκε αργά, κόβοντας κάθε ένωση του σώματος με το κεφάλι. ξέχωρα πράγματα τα δυο τους. σαν να 'ταν από πάντοτε έτσι. χωρίς καμία επαφή. ξέρεις... τα όπλα πάντοτε πονάνε. και πόνεσε πολύ. και μάτωσε. και ξύπνησα. ο νάνος μου νεκρός. εγώ κομμένη στα δυο. προσπαθώ να επιστρέψω στη μήτρα. στην αρχή. με πόνο πολύ. το λευκό μου φόρεμα ματωμένο. σκοτάδι.





painting by Jeremy Geddes

2 σχόλια:

Margo είπε...

Θα ήθελα να σου πω γράψω κάτι αισιόδοξο αλλά...
Να προσέχεις Kaya μου και τα όμορφα είναι μπροστά δεν μπορεί.
Σε φιλώ

k είπε...

Κάποιοι αποκεφαλισμοί, αν και βάρβαροι, έχουν αισιόδοξη έκβαση. ;)