Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

la mélancolie

μπαίνω συχνά σε αυτό το σχήμα. μου είναι ταιριαστό. εκεί μέσα αισθάνομαι πληρότητα. τα συναισθήματα μπλέκουν το φανταστικό με το αληθινό, σαν μια ταινία που πότε η πραγματικότητα κυριεύει τα πάντα και άλλοτε το παιχνίδι του φαντασιακού αρπάζει το σκήπτρο του ρεαλισμού και το κάνει κομμάτια. κομμάτια χίλια και ένα. κι άντε να βρεις μετά ξανά την αλήθεια. ο άλλος μου εαυτός μπερδεύεται σε αυτό και άκρη δε βρίσκει. είναι δικό μου όμως αυτό. είναι η σαπουνόφουσκά μου κι εκεί όλα είναι ασφαλή - μέσα στην ουτοπία τους.
εκεί μέσα συνάντησα κάποιον. θέλησε να δει τα πάντα. ανυπόμονος. αχόρταγος. αφύσικος. αταίριαστος. αλλοιώτικος. ασυνήθιστος. γέμισε την κούπα μου με γάλα. έβαλε κουλουράκια στο πιάτο μου. εγώ του 'δειξα τον κόσμο μου. όχι ολόκληρο. ένα μικρό κομμάτι. ό,τι πρόλαβα. μετά έφυγε.












































late gseven


// photo k

3 σχόλια:

Roadartist είπε...

Μα τι καταπληκτικό! ! ! ! Λατρεύω την amelie, με το που είδα το νάνο..αυτή σκέφτηκα.. Αυτή τη ματιά φοβάμαι μη χάσω! Ποιος τράβηξε αυτές τις φωτο;;;; Φιλάκια!

k είπε...

Καλημέρα!
Δικές μου οι φωτογραφίες. Ήρθε, μου χτύπησε την πόρτα (βασικά απαγωγή ήταν αλλά μεταξύ μας) και... τι να 'κανα; Να αρνηθώ; Από την Amelie όλο... Φιλιά

roadartist είπε...

Καλά υπέροχες, μπράβο σου!