Κοίτα με, λάμπω - Ίβιλ

κόβω με μαχαίρι το γλυκό μου προσωπείο
μέσα του το κυρίαρχο ναρκισσιστικό εγώ
σαρώνει τα πάντα
περπατά με λαγνεία και έπαρση
φοράει τα πιο πρόστυχα ρούχα
λυκνίζεται άγρια
λάμπει
τι κρύβει ο εαυτός που κρύβω
γιατί τον κρύβω;
τα όρια της "ηθικής" στο κόκκινο
τον ξεπλένω με μπόλικο καυτό νερό
και όταν δεν αντέχει πια
σπάει την κλειδαριά

ξέρω καλά
τι είμαι ικανή να κάνω

δε θες να μάθεις
αλήθεια δε θες να μάθεις
το κακό μου είναι κρυμμένο στα πιο σκοτεινά μου όνειρα
δεν το βρίσκεις εύκολα
αν όμως το βρεις
αν
τρέχα
ή
μείνε
να σε καταστρέψω

 // photo k @φεστιβάλ κομικ