Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

άκου

οι σταγόνες τις βροχής χαράζουν το τζάμι. απότομες γραμμές κοσμούν το σκοτεινό τοπίο. λίγο μετά χιόνι... πέφτει γλυκά. προσφέρει το κρύο του νερό στο παγωμένο έδαφος, στις πέτρες, στο πιο μικροσκοπικό λουλούδι...

εμένα ο ουρανός αυτός μου φτάνει













And if we are brave and confess
We're not in love anymore
We're united in our fuckedupness
*Naked upon the floor






// photo k

2 σχόλια:

Roadartist είπε...

Πάντα να έχεις ανοικτό ουρανό μπροστά σου! Αγάπη και υγεία για το νέο έτος, φιλιά!

k είπε...

Από τις πιο όμορφες ευχές. Ευτυχώς άνθρωποι σαν εσένα διώχνουν συχνά τα σύννεφα. Καλή μας χρονιά :)