Τρίτη 26 Μαΐου 2009
Ξυπνάω το πρωί.
Τί ρούχα να βάλω;
Ζέστη. Ήλιος. Ένα σόρτς και το χαμογελό μου.
Κατεβαίνω κεντρο. Κινούμαι στα Εξάρχεια.
Διαβάζω την αγαπημένη μου Margo.
Σχεδιάζω.
14.15
Πυροβολισμοί.
Ένας
Δύο
Τρεις
Τέσσερις
Πέντε
Βλέπω μπροστά στα μάτια μου μια εν ψυχρώ δολοφονία.
Ένας 28χρονος δολοφονείται μπροστά στα μάτια μου.
O δολοφόνος, ψύχραιμος, ανεβαίνει στη μηχανή του και φεύγει.
Γυρίζω σπίτι.
Άδεια.
Κενή.
3 σχόλια:
Να συνεχίσεις να χαμογελάς μικρή μου, αντίδοτο στο κακό το χαμόγελό σου.
Καληνύχτα με μια σφιχτή αγκαλιά κι ένα γλυκό φιλί!
Κι εδώ δεν υπάρχει μια απάντηση. Ότι και να αξίζει στον καθένα μας, σίγουρα δεν μπορεί να είναι ένας τέτοιος θάνατος ή ακόμη πιο απλά μια τέτοια εμπειρία όπως η δική σου...
Λυπάμαι.
>Margo
Ευχαριστώ για την αγκαλια και το φιλί καλή μου Margo. Θα επανατοποθετηθεί το χαμόγελο. Ελπίζω σύντομα... Καλό μεσημέρι.
>Akis
Καλωσόρισες Άκη. Δυστηχώς πέρασες μια ώρα δύσκολη από το σπιτικό μου. Θα ξαναστρώσω όμως σύντομα τα χαρούμενα μου. Ευχαριστώ πάντως. Την καλησπέρα μου.
Δημοσίευση σχολίου