Τιμολόγιο παροχής εξαιρετικών αισθημάτων και συναισθημάτων

Και κάπως έτσι ξεκινάνε όλα... Δειλά-δειλά. Με μικρές αφορμές.

Όλο αυτό θα μπορούσε να ονομάζεται κλασσικά και κοινότυπα ''αντί προλόγου''.
Όπως θέλετε πέιτε το. Εγώ το βήμα μου το έκανα!

Αφορμή για τούτο το ξεκίνημα, τα Ανακατωσάρια. Και τί είναι αυτό θα αναρωτηθείς; Κι εδώ είναι που έρχομαι να διατυμπανίσω τι συμβαίνει κάθε χρόνο τις απόκριες στα Γρεβενά. Εκεί συμβάινει κάτι αλλιώτικο! Κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Εκεί ξυπνάει η ψυχή και αρχίζει να χορεύει ασταμάτητα υπό των ήχο της τρομπέτας και των κρουστών. Για δεύτερη χρονιά ήμουν και πάλι εκεί. Ένα χρόνο περίμενα να ξανασυμβεί και... συνέβη! Συνέβη ακόμη καλύτερα και μοναδικά.

Εκεί λοιπόν για να σου δώσω να καταλάβεις, για έναν ολόκληρο χρόνο ετοιμάζουν τούτη τη μεγάλη γιορτή. Μαζεύουν τα καλύτερα συστατικά, τα ανακατεύουν καλά καλά και βγάζουν κάτι μαγικό. Οι απόκριες εκεί σημαίνουν κάτι διαφορετικό απ' ότι στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας. Εκεί οι άνθρωποι μαζεύουν χάλκινα και κρουστά από Ελλάδα και εξωτερικό, χορευτές, ομάδες, στήνουν φανούς μέσα στα στενά της πόλης,τσίπουρο ανά χείρας, μαύρα καπέλα, μουτζούρωμα με φούμο και ξεχύνονται στους δρόμους. Και χορεύουν ασταμάτητα. Ασταμάτητα σου λέω! Και όταν η τρομπέτα κολλήσει στο αυτί σου, τότε απογειώνεσαι. Τότε θυμάσαι τι ήρθες να κάνεις εδώ. Και είσαι εσύ και άλλοι -δεν ξέρω και 'γω πόσοι- μια παρέα! Ένα σύνολο όπως έλεγε και το φετινό πρόγραμμα, και αυτό φτάνει. Με μία δύναμη και μια λαχτάρα για ζωή τόσο ίδια. Τόσο αληθινή.

Και είναι πολλοί οι μουσικοί και καλλίτέχνες που επιλέγουν να είναι εκεί κάθε χρόνο. Κωνσταντίνος Βήτα, Μarco & Boban Marcovic, Μάρθα Φριτζήλα, Fanfare Ciocarlia, Μόνικα, Imam Baildi, Παυλίδης... Κι εγώ κι εσύ, όλοι σαν πρωταγωνιστές σε ταινία του Kusturica.

-κέιμενα από το φετινό πρόγραμμα-

''Οι πόλεις από μόνες τους έχουν μια γοητεία, σίγουρα. Οι γιορτές, έχουν κι αυτές μια ομορφιά. Τα Ανακατωσάρια δεν ορίζονται, δε μπορεί κανείς να πει στα σίγουρα τι είναι αυτό που τα κάνει τόσο μαγικά, ίσως γι' αυτό να είναι κιόλας. Επειδή γεμίζουν τις νύχτες και την πόλη με ένα σύνολο που δε χωράει σε καμιά λέξη, κανένα χαρτί, σε κανένα σημείο στίξης. Μόνο με ένα σύνολο. Κι αυτό φτάνει.

Τα Ανακατωσάρια δε ζητούν αντίτιμο. Συμβαίνουν με την ίδια φυσικότητα και ομορφιά που έχει και το χιόνι όταν πέφτει και το στρώνει στην αυλή μας. Συμβαίνουν γιατί απλούστατα τυχαίνει και οι άνθρωποι να συμβαίνουν.

"Η ζωή είναι μία", έλεγε κάποιος. Δεν χωρά σπατάλες σε επιλογές τρίτων. Αν χάσουμε τον δρόμο μας, δε θα βρούμε ποτέ τον προορισμό μας. Και ο προορισμός είναι τουλάχιστον το χαμόγελο, η ανθρωπιά, η ευγένεια.

Κάτι καίει μέσα σου, κάτι, δεν ξέρω τι. Αλλά καίει σίγουρα. Ξέρω που σου λέω, καρβουνιάρης είμαι και ξέρω από φωτιές και φωτίτσες. Δεν το βλέπω νομίζεις; Καπνούς απ' τη μύτη βγάζεις κάθε μέρα, αυτό το θαμμένο καρβουνάκι μέσα σου δεν κρατιέται. Βγάλτο. Στήσε τη δική σου σχάρα, καψάλισε όσα σε λυγίζουν, βούτα μέσα σ' αυτά. Στάχτη και μπούρμπερη, φωτιά να ζεστάνεις τα κατεψυγμένα σου συναισθήματα. Κάρβουνο, καρ-βουνο να έχεις για να ανέβεις το βουνό και αυτοκίνητο μη χρειάζεσαι. Μουτζουρώσου κι εσύ, αφού μας ζηλεύεις κάθε που περνάς απ' το λοφάκι. Για να πω την μαύρη αλήθεια, η αλήθεια είναι πάντα μαύρη. Αν δε βουτήξεις στα βαθιά, να ξετρυπώσεις το κάρβουνο της δικής σου χαντακωμένης αλήθειας, νηστικός θα μείνεις φιλαράκο. Μουντζουρώσου ρε μούτρο!''

Και φυσικά τα credits μου στους ΜΟΓ. Τους ανθρώπους που το ξεκίνησαν όλο αυτό και κάθε χρόνο το κάνουν ολοένα και καλύτερο.

Εμένα ξέρετε που θα με βρείτε του χρόνου... Μουτζουρωμένη κάτω από το μαύρο μου καπέλο.

http://www.anakatosaria.gr/2009gr/

http://www.anakatosaria.gr/2008m/

ΥΓ. Και για τον ύπνο σου μη νοιάζεσαι! Δε θα σου κοστίσει. Το κλειστό γήπεδο του μπάσκετ ανοίγει, και στήνονται εκεί μέσα αντίσκηνα και κάνεις ύπνο high class. Σουρεάλ και ανεπανάληπτο!

// photo k