(δεν κατάφερα να φορτώσω το soundtrack
αυτής της ανάρτησης στο mixpod :(
πατάτε pause δεξιά και βάζετε στο πικ απ το παρακάτω)
φταίει το φθινόπωρο... φταίει η καρδιά που παιχνίδια παίζει...
I am in a mess but I kind of like it...
είναι οι στιγμές που βουλιάζω στις σκέψεις
και στα μπερδεμένα νήματα μου και ψάχνω την άκρη.
χωρίς πανικό (θαρρώ) αυτήν τη φορά.
αναζητώ, αντιστέκομαι, θυμώνω, ισοπεδώνω, ισιώνω,
δημιουργώ τα πράγματα από την αρχή.
να ρισκάρω έχω ξεχάσει. όλα προστατευμένα θέλω να τα κάνω.
λίγο τρομαγμένη μάλλον πλέον. γυαλίζω την ασπίδα μου.
μέσα στο παιχνίδι τα παθήματα και τα μαθήματα.
χρήσιμα όλα. όλα. οι συνειδητοποιήσεις πολλές.
ήμουν γενναία και θα γίνω ξανά.
το ξέρω.
το παιχνίδι ποτέ δε σταματά. δεν έχει διαλείμματα.
δε δένω το καΐκι μου και φεύγω.
πάντα μαζί μου.
δε σταματώ να εξερευνώ.
Can you hear them
The helicopters
I’m in new york
No need for words now
We sit in silence
You look me In the eye directly
You met me I think it’s wednesday
The evening
The mess we’re in And
ooooh...
The city sunset over me
Night and day
I dream of
Making love
To you now baby
Love making
On screen
Impossible dream
And I have seen
The sunrise over the river
The freeway
Reminding of
This mess we’re in
And ooooh...
The city sunset over me
What were you wanting / what was he wanted
I just wanna say
Don’t ever change now baby
I’d thank you
I don’t think we will meet again
And you must leave now
Before the sun rises
Above the skycrapers
And the city landscape comes into view
Swell on my skin
Oh This mess we’re in Ooooh...
The city sunset over me// photo k
3 σχόλια:
one more mess> a comment was by mistake deleted...
Roadartist είπε...
"ήμουν γενναία και θα γίνω ξανά."
Είναι σίγουρο αυτό! Όλοι μα όλοι κάπως περίεργα αισθανόμαστε το τελευταίο διάστημα. Θα τη βρούμε την άκρη κάπου :)
αυτά τα σύννεφα μας ρίχνουν στο σεντούκι των σκέψεων αρτίστα μου! καλησπέρα!
πι ες... χάθηκα λίγο από τη γειτονιά αλλά περνάω από το σπιτικό σου. :)
H γενναιότης είναι μάλλον σαν το ποδήλατο....δεν ξεχνιέται ποτέ !!
Μόνο η άποψη αλλάζει με τον καιρό....για το τι θεωρείται και τι είναι πραγματικά γενναίο.
Ο ήλιος είναι πάντα πίσω απ'τα σύννεφα και στο τέλος νικά.Μην βιάζεσαι ........δικαιούται και η συννεφιά τον χρόνο της.
Σε φιλώ για καληνυχτούλα !
Θα συμφωνήσω με το ξωτικό ότι η γενναιότητα δεν ξεχνιέται με αυτή γεννιέσαι!
Εν κινήση σου γράφω Kaya μου ένα σχολιάκι και συνεχίζω. Άλλος για τη βάρκα μας;)
Ωραίες μουσικές.. όλες!!!
Φιλί!
Δημοσίευση σχολίου